Kryptograficznie podpisany zbiornik, który wyszczególnia transfer Monero do odbiorcy lub odbiorców.
Parametry transakcji zawierają jeden lub więcej adresów odbiorcy wraz z odpowiednimi kwotami oraz parametr rozmiar pierścienia, który określa liczbę obcych wyjść powiązanych z transakcją. Im więcej wyjść, tym bardziej możliwy wyższy poziom maskowania, jednak wiąże się to z pewnym kosztem. Ponieważ transakcje stają się coraz większe i z większą liczbą wyjść, opłaty za nie rosną. Możliwe jest także tworzenie transakcji off-line, które daje ogromną korzyść dla prywatności.
Transakcja może być zidentyfikowana jedynie przy użyciu opcjonalnego numeru identyfikacji transakcji, który przeważnie jest 32-bajtowym ciągiem (64 znaków heksadecymalnych).
Każda transakcja wiąże się z dwoma kluczami: publicznym kluczem wydawania i publicznym kluczem widoczności. Celem wyjścia w transakcji jest jednorazowy klucz publiczny, złożony z tych dwóch kluczy.
Gdy portfel dokonuje skanowania w poszukiwaniu płatności przychodzących, wszystkie transakcje są weryfikowane czy są przeznaczone dla ciebie. Wymaga to jedynie twojego prywatnego klucza widoczności i twojego publicznego klucza wydawania, a sprawdzanie to jest niezmienne i nie może być sfałszowane. Nie możesz otrzymać płatności i zidentyfikować jej bez odpowiedniego prywatnego klucza widoczności.
Aby wydać środki ze swojego konta, musisz stworzyć jednorazowy prywatny klucz wydawania dla konkretnego wyjścia. Prawie zawsze jest to wykonywane automatycznie przez oprogramowanie portfela Monero.